نام این کانی پریدوت از زبان یونانی سرچشمه گرفته است ولی معنی آن مشخص نیست و می تواند در رابطه با سطوح متعدد بلور این کانی بوده باشد. واژه کریزولیت در زبان یونانی به معنای طلاست و در گذشته نه تنها به زبرجد بلکه به بسیاری از کانی های دیگر با رنگ مشابه اطلاق می شد. واژه متداول برای انواع زبرجد و کریزولیت در زمین شناسی الیوین است که یکی از کانی های مهم تشکیل دهنده ی سنگ های بازی است و به دلیل رنگ سبز زیتونی آن را به این نام خوانده اند.
تغییر در نسبت منیزیم به آهن موجب می شود که زبرجد در خواص اپتیکی و فیزیکی قدری تغییر نشان دهد، همین طور در رنگ و زمینه آن. کریستال های بزرگ و با کیفیت مرغوب زیاد یافت نمی شوند. زبرجد شکننده است و در برابر حرارت و مواد شیمیایی حساس است. کریستال های بزرگ و کیفیت بالای زبرجد در قدیم از جزیره ای به همین نام در دریای سرخ به دست می آمده و هنوز هم از این معدن زبرجدهایی با کیفیت عالی استخراج می شود. امروزه تمام نگین های بالای 10 قیراط از بانکوک، میانمار و ایالت آریزونا در آمریکا می باشد.
رنگ ایده آل برای زبرجد سبز چمنی با ته رنگ زرد یا قهو ه ای است. زبرجد باید کاملاً
U
شفاف باشد ولی با بزرگنمایی10 گاهی در آن بلورهای ریز اکتاهدرون کرویت یافت می شود. نگین های بالای 20 قیراط زبرجد کمیاب و گران هستند.
زبرجد دارای جلای شیشه ای و یا روغنی بوده و تحت تأثیر اسید سولفوریک تجزیه می گردد. در برابر فشار زیاد مقاوم نیست و برای محافظت در برابر ضربه غالباً با پوشش نازک فلزی پوشانیده می شود. انواع زبرجدهای تیره رنگ را می توان با حرارت دادن به رنگ روشن تری تبدیل نمود. از انواع کمیاب این کانی زبرجد چشم گربه ای و زبرجد ستاره ای را می توان نام برد.
مهمترین محل استخراج زبرجد در جزیره آتشفشانی سنت جان(زبرجد) در دریای سرخ، در 300 کیلومتری شرق آسوان قرار دارد و از 3500 سال پیش تاکنون در این محل استخراج صورت می گیرد. بلورهای بسیار زیبایی از زبرجد در دیواره و حفره های سنگ مادر زبرجد به دست می آیدکه گاهی به سرپنتین(شاه مقصود) تبدیل شده اند. ذخایر دیگر این کانی در برمه، پاکستان، استرالیا، برزیل، آفریقای جنوبی(همراه با الماس)، ایالات متحده، جزایر هاوایی، زئیر و نروژ قرار دارد.
بلورهای زیبای زبرجد در قرون وسطی توسط جنگجویان صلیبی به اروپا آورده شد و اکثراً برای تزیین کلیساها قرار گرفت ولی در میان عامه مردم نیز مورد توجه و علاقه بود. نگین تراشیده شده زبرجد به علت نداشتن سختی لازم در صنعت جواهرسازی زیاد مورد توجه نیست، گرچه نگین های مرغوب در پایه هایی از طلا هنوز هم عرضه می شوند. زبرجد را مانند اکثر کانی های سبز رنگ تراش امرالد و در برخی مواقع تراش برلیان می دهند.
زبرجد ممکن است با بلورهای سبز رنگ کریزوبریل، دمانتویید، دیوپسید، مولداویت، پرازیولیت، پرنیت، سینهالیت، زمرد، اسپینل مصنوعی و وزوویانیت اشتباه شود.
نیست و می تواند در رابطه با سطوح متعدد بلور این کانی بوده باشد. واژه کریزولیت در زبان یونانی به معنای طلاست و در گذشته نه تنها به زبرجد بلکه به بسیاری از کانی های دیگر با رنگ مشابه اطلاق می شد. واژه متداول برای انواع زبرجد و کریزولیت در زمین شناسی الیوین است که یکی از کانی های مهم تشکیل دهنده ی سنگ های بازی است و به دلیل رنگ سبز زیتونی آن را به این نام خوانده اند.
قدری تغییر نشان دهد، همین طور در رنگ و زمینه آن. کریستال های بزرگ و با کیفیت مرغوب زیاد یافت نمی شوند. زبرجد شکننده است و در برابر حرارت و مواد شیمیایی حساس است. کریستال های بزرگ و کیفیت بالای زبرجد در قدیم از جزیره ای به همین نام در دریای سرخ به دست می آمده و هنوز هم از این معدن زبرجدهایی با کیفیت عالی استخراج می شود. امروزه تمام نگین های بالای 10 قیراط از بانکوک، میانمار و ایالت آریزونا در آمریکا می باشد.
محل استخراج صورت می گیرد. بلورهای بسیار زیبایی از زبرجد در دیواره و حفره های سنگ مادر زبرجد به دست می آیدکه گاهی به سرپنتین(شاه مقصود) تبدیل شده اند. ذخایر دیگر این کانی در برمه، پاکستان، استرالیا، برزیل، آفریقای جنوبی(همراه با الماس)، ایالات متحده، جزایر هاوایی، زئیر و نروژ قرار دارد.